Metoda okresowego cewnikowania pacjenta została wprowadzona przez Lapidesa w 1976 i jest powszechnie stosowaną i skuteczną metodą leczenia u dzieci z dużym zaleganiem moczu po mikcji. Umożliwia opróżnianie pęcherza bez zalegającego moczu, co powoduje zmniejszenie możliwości występowania zakażeń. W przypadku dużych pęcherzy o niskiej podatności ściany i zaleganiu moczu w górnych drogach moczowych pozwala na opróżnienie tych poszerzonych moczowodów i pęcherza moczowego i ich następowe obkurczenie. Zapobiega uszkodzeniom górnych dróg moczowych, nerek.
Stosowane w u pacjentów z pęcherzem neurogennym, zastawkach cewki tylnej i innych zaburzeniach czynności pęcherza.
Polega na czasowym cewnikowaniu pacjenta cewnikiem jednorazowym w celu opróżnienia pęcherza z moczu. Może być samodzielnie wykonywane przez chorego jak i przez rodzica. W celu bezpiecznego CIC należy przejść odpowiednie szkolenie. Szkolenie w przerywanym czystym cewnikowaniu polega na nauce bezpiecznego stosowania tej metody, odpowiedniego przygotowania dziecka, zabezpieczenia przed wprowadzaniem infekcji, a także takiego stosowania tej metody żeby nie powodowała stresu, bólu i powikłań u pacjenta. U dzieci starszych i dorosłych zalecane jest samocewnikowanie bez pomocy osób trzecich co umożliwia „normalne” funkcjonowanie np. nauka , praca itd.